Met zijn methode van de familieopstelling heeft Bert Hellinger patronen en verbindingen zichtbaar gemaakt in sociale systemen, organisaties en families. Het opstellingen-werken laat zien hoe moeilijkheden in jouw leven niet op zichzelf staan, maar zich in een groter krachtenveld afspelen. Je wordt niet alleen beïnvloed door je eigen levenservaring, maar ook door maatschappelijke gebeurtenissen en door je familiegeschiedenis.
Systemisch werk is een rijke toevoeging voor coaches en hulpverleners. Je word zowel privé als professioneel geïnspireerd. Deze intensieve workshop over de doorwerking van familiesystemen in jouw huidige leven, biedt een blik op de grotere context waarbinnen jouw leven zich afspeelt. Hierdoor kun je bijvoorbeeld ontdekken hoe het systeem waar je deel van uitmaakt zowel je privéleven als het functioneren en het succes van jouw organisatie beïnvloedt.
Er wordt gewerkt met eigen thema’s, die jij en de andere deelnemers inbrengen.
"Super, wat het met me deed en de rust die ik kreeg!"
Alex Manders
ICT-manager
"Onwijs gaaf! Combinatie van liefde en proffesionaliteit"
Esther van den Brandt
Dierenarts
"Indrukwekkend, meerwaarde voor persoonlijke ontwikkeling. Goede sfeer en kwaliteit"
Mark Drübe
Coach
Dat veel van onze overtuigingen hun oorsprong vinden in het gezin waarin we zijn opgegroeid en dat deze overtuigingen zich uiten in onze huidige persoonlijke en zakelijke relaties, was al bekend. Maar dat ook de geschiedenis van biologische familieleden die wij nooit gekend hebben doorwerken in ons huidige leven, dat heeft de methode van Bert Hellinger zichtbaar gemaakt. Bij een opstelling worden familieleden letterlijk in de ruimte ‘neergezet’. De cliënt kiest daarbij mensen uit de leergroep als representanten voor vader, moeder, broers en zusters, grootouders of zelfs voor een geheim, een ziekte of een hele groepering (bijvoorbeeld ‘de slachtoffers van de oorlog’). Een grote ontdekking van Hellinger is, dat in zo’n opstelling een psychologisch landschap ontstaat, waarin emotionele krachten voelbaar zijn. Er ontstaat in een opstelling een soort blauwdruk van het systeem.
Recht op een plek, liefde, respect en evenwicht
In het werken met systemen ontdekte Bert Hellinger onderliggende wetmatigheden. Wanneer wij die respecteren, gaat het goed met ons. Als iemand uit het systeem deze wetmatigheden om welke reden dan ook niet respecteert, dan kan dit leiden tot steeds terugkerende patronen in relaties, die geestelijk en lichamelijk welzijn beïnvloeden. De wetmatigheden zoals Hellinger die door de opstellingen vond, zijn:
In een familie heeft elk lid – ook als het gestorven is – het recht om erbij te horen.
Achter elke verstrikking is liefde, de wens om te verbinden, werkzaam.
Een bezielde innerlijke weergave van een hersteld familie-evenwicht geeft rust en werkt helend.
De natuurlijke hiërarchie dient geëerbiedigd te worden.
Op alle niveaus (tussen individuen, families en grotere groepen zoals volkeren) is er behoefte aan evenwicht tussen geven en nemen. Een systeem raakt uit balans wanneer bovenstaande regels genegeerd worden. Dan streeft het systeem naar vereffening, desnoods in de volgende generatie(s). Soms houdt dit in, dat een kind zich uit liefde voor zijn ouders identificeert met een familielid dat is uitgestoten, gestorven of doodgezwegen. Soms wil een kind een familielid zelfs ‘volgen in de dood’. Angsten, depressies, frequente ongelukken en ernstige ziekten, die op basis van de individuele ervaringen moeilijk te verklaren zijn, kunnen aanwijzingen zijn voor dit soort systeemverstrengelingen.
Verstrengeling en herschikking
Een kind kan – vaak onbewust – gevoelsmatig verstrengeld raken met een familielid en diens lotsbestemming en emoties overnemen. Of het probeert een familielid voor het noodlot te behoeden door zijn of haar plaats in te nemen. Hoe kunnen dit soort identificaties opgelost worden?
Op de eerste plaats, zegt Hellinger, moet in het systeem erkend worden wat ‘er is’. Daarna worden mogelijkheden onderzocht om het evenwicht te herstellen. Alle leden van het huidige systeem, bijvoorbeeld ook geaborteerde kinderen en vroegere geliefden, dienen bij de cliënt een plek in zijn hart en het toekomstige systeem te krijgen. De ‘oplossing’ komt in de ruimtelijke familieopstellingen naar voren via de bewegingen en ervaringen, die ontstaan bij en tussen de representanten. Familieleden uiten, op voorspraak van de therapeut en bij monde van hun vervangers, hun liefde, acceptatie, erkenning en respect in korte zinnen. Vaak wordt dit gecombineerd met symbolische handelingen, zoals innige omarmingen of diepe buigingen en gaat het gepaard met sterke emoties. Zo ontstaat er een bezielde herschikking van het systeem, die fysiek, emotioneel en relationeel kan doorwerken.